شیر حق

 

• از علی آموز اخلاص عمل ** شیر حق را دان مطهر از دغل‌‌

• در غزا بر پهلوانی دست یافت ** زود شمشیری بر آورد و شتافت‌‌

• او خدو انداخت در روی علی ** افتخار هر نبی و هر ولی‌‌

• آن خدو زد بر رخی که روی ماه ** سجده آرد پیش او در سجده‌‌گاه‌‌

• در زمان انداخت شمشیر آن علی ** کرد او اندر غزایش کاهلی‌‌ 

• گشت حیران آن مبارز زین عمل ** وز نمودن عفو و رحمت بی‌‌محل‌‌

• گفت بر من تیغ تیز افراشتی ** از چه افکندی مرا بگذاشتی‌‌

• آن چه دیدی بهتر از پیکار من ** تا شدی تو سست در اشکار من‌‌

• آن چه دیدی که چنین خشمت نشست ** تا چنان برقی نمود و باز جست‌‌

• آن چه دیدی که مرا ز آن عکس دید ** در دل و جان شعله ای آمد پدید

• آن چه دیدی برتر از کون و مکان ** که به از جان بود و بخشیدیم جان‌‌

• در شجاعت شیر ربانی ستی ** در مروت خود که داند کیستی‌‌

• در مروت ابر موسایی به تیه ** کآمد از وی خوان و نان بی‌‌شبیه‌‌

• ابرها گندم دهد کان را به جهد ** پخته و شیرین کند مردم چو شهد

• ابر موسی پر رحمت بر گشاد ** پخته و شیرین بی‌‌زحمت بداد

• از برای پخته خواران کرم ** رحمتش افراشت در عالم علم‌‌

• تا چهل سال آن وظیفه و آن عطا ** کم نشد یک روز از آن اهل رجا

• تا هم ایشان از خسیسی خاستند ** گندنا و تره و خس خواستند

• امت احمد که هستند از کرام ** تا قیامت هست باقی آن طعام‌‌

• چون ابیت عند ربی فاش شد ** یطعم و یسقی کنایت زاش شد

• هیچ بی‌‌تاویل این را در پذیر ** تا در آید در گلو چون شهد و شیر

• ز آن که تاویل است وا داد عطا ** چون که بیند آن حقیقت را خطا

• آن خطا دیدن ز ضعف عقل اوست ** عقل کل مغز است و عقل جزو پوست‌‌

• خویش را تاویل کن نه اخبار را ** مغز را بد گوی نی گلزار را

• ای علی که جمله عقل و دیده‌‌ای ** شمه ای واگو از آن چه دیده‌‌ای